Şu sıralar büyüme hevesinde küçük adamımız. "Ben ne zaman büyüyeceğim?" "Büyüyünce...Elini tutmadan yürüyebilir miyim? Tek başıma markete gidebilir miyim? Ketçap yiyebilir miyim baba gibi? Üniversiteye gidebilir miyim?" ve daha niceleri. Bazen cevap olarak çoook büyümesi gerektiğini söylediğimizde eliyle 'beş' yapıp "beşşşş yaşına gelince?" diye de ekliyor merakla. Dün arabadaydık. Kamyonların arasından gidiyorduk. "Beton kamyonu inşaata beton taşıyor. Damperli kamyona bak taş taşıyor" diyor sohbet ediyorduk ki Demir "Ben büyüyünce inşaatçı olacağım" dedi. İlk şoku atlatınca ona neden inşaatçı olmak istediğini sorduğumda "evde hep inşaat yapıyorum ben" dedi. Haklı tabii. Evde damperli kamyonu, beton kamyonu ve vinci var. Onlarla farklı oyunlar yaratıyor sık sık. Etrafımızda da çok inşaat var. Camlardan baktığında vinçler, kamyonlar görüyor. Yazın karşımızdaki inşaat yapılırken bazı sabahlar ilk iş camdan bakıp kamyon gelmiş mi diye kontrol ediyordu. Ben de o makineleri sevdigi icin bir inşaat alanının önünden geçerken ona gösteriyorum, bildiğim kadarıyla anlatmaya çalışıyorum hangi makine ne yapıyor diye. Bir de dedesinin mimar, dayısının inşaat mühendisi olduğunu hesaba katarsam şaşırmamalıyım aslında.
Ben küçükken sorduklarında öğretmen olmak istediğimi söylerdim. Eve gelen misafirlerin çocuklarına bilgi yarışmaları düzenler, kara tahtamın başına geçer ders anlatırdım. Hala da bu yolda ilerliyorum. Demir daha çok küçük. Hiçbir beklenti oluşturmamaya çalışarak merak ediyorum ilgisi hangi alanlara yönelecek, neler yapmaktan hoşlanacak, hangi mesleği hayal edecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder