Demir'le karlı günler

Karlı günleri severim ben. Küçük küçük gökten yere düşen beyaz tanelerin bir araya gelerek her yeri bembeyaz yaparak güzelleştirmesi hoşuma gider. Camdan seyretmeyi de severim, kar da dolaşmayı da. Bu kış da kar yağsın da Demir çıkıp oynasın diye bekliyordum havaların iyice soğumasını. Sanırım ona da o kadar çok anlattım ki o da "kar ne zaman yağacak?" diye sormaya başlamıştı. Geçen hafta beklentimiz gerçekleşmişti aslında, ama bir gün yağan ve Beylikdüzü'nü bembeyaz yapan kar sırasında Demir hasta olduğu için dışarıya çıkıp oynayamamıştı. Ertesi sabah karların erimiş olduğunu gördüğümüzde hayal kırıklığına uğramıştık. Demir "Ama ben eldivenlerimle kar toplayacaktım" diyerek üzüntüsünü dile getirmişti. Bir daha ki sefere toplayabileceğini söylediğim için tekrar hevesle beklemeye başladı. Neyse ki bu bekleyiş çok uzun sürmedi ve dün karına kavuştu Demir.

Salı akşam saatlerinde yağmaya başlayan kar dün Beylikdüzü'nü Uludağ'a çevirdi. Biz de karın yağmaya ara verdiği bir sırada en kalın kazaklarımızı, beremizi, atkımızı, eldivenlerimizi ve botlarımızı giyerek kendimizi bahçeye attık. Kar toplamak için kovamızı ve küreğimizi de unutmadık tabii ki. Karların yumuşak olduğu yerlerde dolaşarak arabaların ve çimenlerin üzerinden kar topladık. Küçük kar topları yaptık.  Yerde bulduğumuz dallarla şekiller çizdik. Ve tabii ayak izlerimizi çıkardık. Tam birkaç ağabey ve abla da gelmişti ki Demir üşümeye başlayıp eve dönmek istedi. Biz de kovamızda karlarla eve dönüp evde küçük kardan adamlar yaptık karanfil burunlu, üzüm şapkalı ve çörek otu gözlü.Gün içinde de sık sık camdan karı seyrettik.

Bu sabah da yine bembeyaz bir bahçeye uyanınca kahvaltıdan sonra çıktık dışarı. Bu sefer kutup ayısı, penguen, kar baykuşu ve fok da bize eşlik etti. Karı özlemişler; bahçede karların üzerinde dolaştılar. Demir bir ağabeyle sohbet edip onun kar topu yapmasına yardım etti. Kardanadam da yapmak istediler, ama o kadar kar toplayamadık. Sonra Demir yaşlarında bir çocuk geldi annesiyle. Annesi fotoğrafçıymış ve kızının fotograflarını çekerken Demir de ona poz verdi. Biraz da arkadaşıyla oynadı. Bu sefer düne göre daha uzun kalabildik. Güneş olduğu için daha az üşüdü Demir. Yine kovamızı doldurup eve döndük. Sicak ihlamurumuzu içip kekimizi yiyerek ısındık. Şu anda hala az da olsa yağıyor kar. Kar keyfimiz yarın da devam edecek gibi...