Bol gezmeli tatilimize dün Miniatürk gezimizle devam ettik. Sabah dışarıda kahvaltımızı ederken 'nereye gitsek acaba?' diye uzun uzun düşündükten sonra Miniatürk'te karar kıldık. Rüzgarlı havaya aldırmadan minik camilerin, sarayların, tapınakların, binaların arasında dolaştık. Bunlardan çok Demir'in ilgisini Olimpiyat Stadı, uçaklar, feribot, gemiler ve teleferik çekti. Çocuk parkında eserlerin olduğu kısımdan daha çok vakit geçirdik. İplere tırmanılarak çıkılan kaydırak favori oyuncağı oldu Demir'in. Etrafındaki çocuklara aldırmadan defalarca tırmanıp kaydı aşağıya. Öğle yemeği için fazla seçenek olmadığından pilav ve yoğurda talim edip evimize döndük. Dönüş yolunda "Demir'e uygun bir seçim olmadı galiba Miniatürk?" diye düşünsem de "önemli olan beraber vakit geçirmiş olmamız ve benim ilgilenmesini beklediğim şeylerle olmasa da Demir'in eğlenmiş olması" diyerek kendimi teselli ettim sürekli mutlu bir şekilde "nasıl tırmandım ama o zor kaydırağa!" diyen Demir'i dinlerken.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder